Την πορεία της Αγίας Νάπας, η οποία μετατράπηκε από ψαροχώρι σ’ ένα κοσμοπολίτικο προορισμό εξιστορεί ο Δήμαρχος Αγίας Νάπας, Γιάννης Καρούσος στο 24h.com.cy, παραχωρώντας παράλληλα φωτογραφικό και κινηματογραφικό υλικό.
Ακολουθεί oλόκληρη η συνέντευξη στην Νικολέτα Χρήστου:
Ως δήμος η Αγία Νάπα βρίσκεται στην επαρχία Αμμόχωστου και άρχισε να υφίσταται ως ανεξάρτητος δήμος το 1994. Η συνεισφορά της Αγίας Νάπας είναι ίσως η πιο σημαντική στο ΑΕΠ της Κύπρου αφού υπολογίζεται ότι συνεισφέρει ετησίως πέρα των 700 εκ στην κυπριακή οικονομία. Σύμφωνα με τα στατιστικά του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού για το 2016 η Αγία Νάπα φιλοξένησε 585,000 αφίξεις τουριστών περίπου το 18% από όλες τις αφίξεις στη Κύπρο οι οποίες δημιούργησαν 4,030,000 διανυκτερεύσεις που αντιπροσωπεύουν 27.1% από το σύνολο το διανυκτερεύσεων της Κύπρου. Μάλιστα το 1987 έφτασαν στην Αγία Νάπα 250.000 τουρίστες με μόνο 15 ξενοδοχεία να είναι σε λειτουργία. Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 η Αγία Νάπα είχε αποκτήσει 10 νυχτερινά κέντρα και πάνω από 50 μπαρ.
Το 1974 η περιοχή είχε 700 κατοίκους. Μετά την εισβολή η ανάπτυξη ήταν ραγδαία. Τα καφενεία έγιναν καφετέριες, οι ταβέρνες κλαμπ και εστιατόρια. Τότε μια σκάλα χωραφιού άξιζε 50 λίρες, με την ίδια έκταση σήμερα να ξεπερνά τις 70.000 ευρώ. Δεκαετία του 90 η περιοχή απογειώνεται με χιλιάδες τουρίστες κυρίως από την Σουηδία να βολτάρουν στα στενά του χωριού, να κάνουν ηλιοθεραπεία τόπλες (κάτι πρωτόγνωρο για τους ντόπιους).
«Ταξιδέψαμε» σχεδόν μισό αιώνα πίσω με σπάνιο αρχείο φωτογραφικό και κινηματογραφικό υλικό, το οποίο έδωσε στο 24h o Δήμος Αγίας Νάπας.
Ο Γιάννης Καρούσος 39 χρονών είναι ο Δήμαρχος από το 2013 της Αγίας Νάπας. Εκεί μεγάλωσε, πήγε σχολείο και έζησε όλη την πορεία της περιοχής φτάνοντας σήμερα από ψαροχώρι και γίνεται από τις πιο must επιλογές για ντόπιους και ξένους. Μοιράστηκε μαζί μας ιστορίες των παππούδων του αλλά μας μίλησε για την ραγδαία ανάπτυξη της περιοχής.
Nissi Beach 1976
Nissi Beach 2018
Eντυπωσιακό το πώς εξελίχθηκε η Αγία Νάπα από ψαροχώρι της δεκαετία του 60 και να καταλήγει σήμερα να είναι ένας από τους περιζήτητους προορισμούς της Ευρώπης…
Η Αγία Νάπα ξεκίνησε ως ένα μικρό ψαροχώρι που μετά την τουρκική εισβολή αξιοποιήθηκε για την αποκατάσταση της καταστραμμένης τότε οικονομίας μέσω του τουρισμού. Δυστυχώς λόγο των τότε συνθηκών η Αγία Νάπα βίωσε μια άναρχη ανάπτυξη χωρίς κανένα σχεδιασμό η οποία δημιούργησε αρκετά προβλήματα που προσπαθούμε σήμερα να λύσουμε.
Παρόλα αυτά η Αγία Νάπα κατάφερε να εξελιχθεί σε ένα από τα πιο γνωστά και καλύτερα ευρωπαϊκά τουριστικά θέρετρα. Σίγουρα αυτή η εξέλιξη ήταν δύσκολη γιατί παρόλα τα λάθη που έγιναν η Αγία Νάπα τα κατάφερε και πέτυχε. Οι κάτοικοι ξαφνικά από ψαράδες και γεωργοί βρέθηκαν να είναι στο επίκεντρο του τουρισμού. Το να βλέπεις την Αγία Νάπα να εξελίσσετε από ένα μικρό ψαροχώρι σε αυτό που είναι σήμερα είναι πραγματικά εντυπωσιακό.
Δεν θα ήταν και εύκολη υπόθεση να κερδίσετε το «στοίχημα» και να γίνεται νούμερο ένα προορισμός της Ευρώπης, έτσι δεν είναι ;
Σίγουρα έγιναν αρκετοί αγώνες για να φτάσουμε να θεωρούμαστε ως ένα από τα καλυτέρα τουριστικά θέρετρα, αυτό συμπεριλαμβάνει τόσο τον ιδιωτικό τομέα και τις πρωτοβουλίες του αλλά και το δήμο αλλά και την συνεργασία μεταξύ των δυο. Επίσης κρίσιμο ρόλο έπαιξε ο άνθρωπος και η Αγιαναπίτικη φιλοξενία. Μερικά παραδείγματα είναι ότι η Αγία Νάπα ήταν ο πρώτος δήμος που κατασκεύασε ποδηλατοδρόμους, και που το παραλιακό μέτωπο ήταν ενωμένο με πεζόδρομο που κατασκεύασε ο δήμος από τις αρχές του 1990.
Το πιο δύσκολο σε αυτή την προσπάθεια ήταν το γεγονός ότι για αρκετές δεκαετίες η Αγία Νάπα όπως και η επαρχία Αμμοχώστου ήταν ουραγός σε έργα υποδομής και στήριξης από το κεντρικό κράτος, κάτι το οποίο τα τελευταία χρόνια ευτυχώς δεν υπάρχει καθώς υπάρχει η απαραίτητη στήριξη από την κυβέρνηση.
Γέννημα θρέμμα της Αγίας Νάπας , όλο και κάποια ιστορία θα είχατε ακούσει για το πώς ήταν τότε η περιοχή.
Θα σου πω μια ιστορία η οποία πιστεύω αντιπροσωπεύει τη φιλοξενία της περιοχής και έναν από του λογούς τους οποίους έχουμε επαναλαμβανομένους επισκέπτες. Αρχές της δεκαετίας του 70 μόλις άρχισε να λειτουργεί το πρώτο ξενοδοχείο που ήταν το νησί Μπητς,, στο περιβόλι του παππού μου του σταυρού του Τσόκκου το οποίο είναι κοντά στο Νησί Μπητς, περνούσε ένα ζευγάρι αυστριακών τουριστών και βλέπουν τον παππού μου και τη γιαγιά μου την Κορνηλία να δουλεύουν στο χωράφι τους. Οι αυστριακοί να μιλούν μόνο γερμανικά και ο παππούς και η γιαγιά μονό κυπριακά! Η γιαγιά μου αμέσως του δείχνει με το χέρι της το στόμα της και τους λέει πάμε να φάμε. Και ετοίμασαν τραπέζι.. ο παππούς και η γιαγιά μου μιλούσαν κυπριακά, και οι αυστριακοί γερμανικά και επικοινωνούσαν μεταξύ τους μια χαρά!
Οι αυστριακοί συνέχισαν να επισκέπτονται την Κύπρο για τα επόμενα 40 χρόνια 3-4 φορές το χρόνο, μέχρι και τα βαθιά γεράματα τους, το ονόματα τους ήταν η Γκετρουδη και ο Ερικ, και ήταν παρών σε σημαντικές στιγμές της οικογένειας, γάμους, βαφτίσεις, κ.α.. πάντα μιλούσαν γερμανικά και ο παππούς και η γιαγιά κυπριακά και επικοινωνούσαν μεταξύ τους εξαιρετικά και δημιουργήθηκε μια στενή φιλία μεταξύ τους. Ηταν απίστευτο να καθόμαστε για φαγητό μαζί την Γκετρουδη και τον Ερικ να απευθύνονται στον πάππου και την γιαγιά στα γερμανικά και να καταλαβαίνει το ένα ζευγάρι τι ήθελε να πει το άλλο.
Αυτή είναι και η κυπριακή φιλοξενία, και υπάρχουν χιλιάδες παραδείγματα σαν αυτό το οποίο θεωρώ ότι ήταν και το θεμέλιο πάνω στο οποίο κτίστηκε ο τουρισμός μας, και ένας από τους λόγους που η Αγία Νάπα πετυχε.